συμπαθητικοτονία

η, Ν

ιατρ. δυστονία τού φυτικού νευρικού συστήματος με εκδηλώσεις από το συμπαθητικό του σκέλος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. sympath(et)icotonia < συμπαθητικός + -τονία (< τόνος)].